سلنیوم در رژیم غذایی

سلنیوم.jpg

سلنیوم در رژیم غذایی

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب ضروری است. این بدان معناست که بدن شما باید این ماده معدنی را از غذایی که می‌خورید دریافت کند. مقدار کمی‌سلنیوم برای سلامتی مفید است.

 

عملکرد

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب است. بدن شما فقط در مقادیر کم به آن نیاز دارد.

 

سلنیوم به بدن شما کمک می‌کند پروتئین‌های خاصی بسازد که آنزیم‌های آنتی اکسیدانی نامیده می‌شوند. اینها در جلوگیری از آسیب سلولی نقش دارند.

 

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که سلنیوم ممکن است به موارد زیر کمک کند:

 

جلوگیری از سرطان‌های خاص

از بدن در برابر اثرات سمی‌فلزات سنگین و سایر مواد مضر محافظت می‌کند

مطالعات بیشتری در مورد فواید سلنیوم مورد نیاز است. در حال حاضر، مصرف مکمل سلنیوم علاوه بر منابع غذایی سلنیوم در حال حاضر برای این شرایط توصیه نمی‌شود.

 

منابع غذایی

غذاهای گیاهی مانند سبزیجات رایجترین منابع غذایی سلنیوم هستند. میزان سلنیوم موجود در سبزیجاتی که می‌خورید بستگی به مقدار ماده معدنی موجود در خاک محل رشد گیاهان دارد.

 

آجیل برزیلی منبع بسیار خوبی از سلنیوم است. ماهی، صدف، گوشت قرمز، غلات، تخم مرغ، مرغ، جگر و سیر نیز منابع خوبی از این ماده هستند. گوشت‌های تولید شده از حیواناتی که از غلات یا گیاهان موجود در خاک غنی از سلنیوم استفاده می‌کردند، سطح بالاتری از سلنیوم دارند.

 

جوانه گندم و نان‌های غنی شده نیز منابع خوبی از سلنیوم هستند.

 

اثرات جانبی

کمبود سلنیوم در مردم ایالات متحده نادر است. با این حال، هنگامی‌که فرد از طریق ورید (خط IV) برای مدت طولانی تغذیه می‌شود، ممکن است با کمبود این ماده مواجه شود.

 

بیماری کِشان (نوعی کاردیومیوپاتی اتساعی است که در برخی بیماران قلبی بروز می‌کند ) در اثر کمبود سلنیوم ایجاد می‌شود. این منجر به ناهنجاری ماهیچه قلب می‌شود. بیماری کشان باعث مرگ بسیاری از کودکان در چین شد تا اینکه ارتباط آن با سلنیوم کشف شد و مکمل‌های آن مصرف شد.

 

دو بیماری دیگر با کمبود سلنیوم مرتبط است:

-بیماری کاشین بک که منجر به بیماری مفصل و استخوان می‌شود

-کراتینیسم بومی‌Myxedematous، که منجر به ناتوانی ذهنی می‌شود

اختلالات شدید گوارشی نیز ممکن است بر توانایی بدن در جذب سلنیوم تأثیر بگذارد. چنین اختلالات شامل بیماری کرون است.

 

سلنیوم بیش از حد در خون می‌تواند باعث بیماری به نام سلنوز شود. سلنوز می‌تواند باعث ریزش مو، مشکلات ناخن، حالت تهوع، تحریک پذیری، خستگی و آسیب خفیف عصبی شود. با این حال، سمیت سلنیوم در ایالات متحده نادر است.

 

توصیه‌ها

دوزهای مربوط به سلنیوم و سایر مواد مغذی در دریافتهای مرجع رژیم غذایی (DRIs) که توسط هیئت غذا و تغذیه در موسسه پزشکی تهیه شده است، ارائه شده است. DRI اصطلاحی است برای مجموعه‌ای از منابع مرجع که برای برنامه ریزی و ارزیابی مصرف مواد مغذی افراد سالم استفاده می‌شود.

 

میزان مصرف هر ویتامین به سن و جنس شما بستگی دارد. عوامل دیگری مانند بارداری و بیماری‌ها نیز مهم هستند. زنان باردار یا شیرده به مقادیر بیشتری نیاز دارند. از پزشک خود بخواهید که چه مقدار برای شما مناسب است. این مقادیر عبارتند از:

 

میزان توصیه شده رژیم غذایی (RDA): متوسط ​​میزان مصرف روزانه که برای برآوردن نیازهای غذایی تقریباً همه (97 تا 98 درصد) افراد سالم کافی است. RDA یک سطح مصرف بر اساس شواهد تحقیقات علمی‌است.

مصرف مناسب (AI): این سطح زمانی تعیین می‌شود که شواهد علمی‌کافی برای توسعه RDA وجود نداشته باشد. در سطحی تنظیم شده است که تصور می‌شود تغذیه کافی را تضمین می‌کند.

نوزادان (AI)

 

0 تا 6 ماه: 15 میکروگرم در روز (میکروگرم در روز)

7 تا 12 ماه: 20 میکروگرم در روز

 

کودکان (RDA)

سن 1 تا 3 سال: 20 میکروگرم در روز

سن 4 تا 8 سال: 30 میکروگرم در روز

سن 9 تا 13: 40 میکروگرم در روز

 

نوجوانان و بزرگسالان (RDA)

مردان، 14 سال به بالا: 55 میکروگرم در روز

زنان، 14 سال به بالا: 55 میکروگرم در روز

زنان باردار: 60 میکروگرم در روز

زنان شیرده: 70 میکروگرم در روز

بهترین راه برای دریافت نیاز روزانه به ویتامین‌های ضروری، خوردن یک رژیم غذایی متعادل است که حاوی انواع غذاها باشد.