مس در رژیم غذایی
مس یک ماده معدنی ضروری است که در تمام بافتهای بدن وجود دارد.
عملکرد
مس با آهن کار می‌کند و به بدن در تشکیل گلبول‌های قرمز کمک می‌کند. همچنین به سلامت عروق خونی، اعصاب، سیستم ایمنی و استخوان‌ها کمک می‌کند. مس همچنین به جذب آهن کمک می‌کند.
منابع غذایی
صدف و سایر صدف‌ها، غلات کامل، لوبیا، آجیل، سیب زمینی و گوشت اندام (کلیه، جگر) منابع خوبی از مس هستند. سبزیجات برگ تیره، میوه‌های خشک مانند آلو، کاکائو، فلفل سیاه و مخمر نیز منابع مس در رژیم غذایی هستند.
اثرات جانبی
به طور معمول افراد به اندازه کافی مس در غذاهایی که می‌خورند دارند. بیماری Menkes (سندرم موهای کینکی) یک اختلال بسیار نادر متابولیسم مس است که قبل از تولد وجود دارد. در نوزادان پسر اتفاق می‌افتد.
کمبود مس ممکن است منجر به کم خونی و پوکی استخوان شود.
در مقادیر زیاد، مس سمی‌است. یک بیماری ارثی نادر، بیماری ویلسون، باعث رسوب مس در کبد، مغز و سایر اندام‌ها می‌شود. افزایش مس در این بافت‌ها منجر به هپاتیت، مشکلات کلیوی، اختلالات مغزی و سایر مشکلات می‌شود.
توصیه‌ها
هیئت غذا و تغذیه در موسسه پزشکی آمریکا مصرف رژیم غذایی زیر را برای مس توصیه می‌کند:
نوزادان
0 تا 6 ماه: 200 میکروگرم در روز (میکروگرم در روز)*
7 تا 12 ماه: 220 میکروگرم در روز*
* مصرف مناسب
کودکان
1 تا 3 سال: 340 میکروگرم در روز
4 تا 8 سال: 440 میکروگرم در روز
9 تا 13 سال: 700 میکروگرم در روز
نوجوانان و بزرگسالان
مردان و زنان 14 تا 18 سال: 890 میکروگرم در روز
مردان و زنان 19 سال به بالا: 900 میکروگرم در روز
زنان باردار: 1000 میکروگرم در روز
زنان شیرده: 1300 میکروگرم در روز
بهترین راه برای دریافت نیاز روزانه به ویتامین‌های ضروری، خوردن رژیم غذایی متعادل است که حاوی انواع غذاها از صفحه راهنمای غذا باشد.
توصیه‌های خاص بستگی به سن، جنس و عوامل دیگر (مانند بارداری) دارد. زنانی که باردار هستند یا شیر مادر تولید می‌کنند (شیرده) به مقادیر بیشتری نیاز دارند. از پزشک خود بخواهید که چه مقدار برای شما مناسب است.
